sábado, 7 de maio de 2011

Paselius

Phasellus malesuada ultrices arcu. Phasellus risus. Etiam at turpis. Aliquam ligula massa, varius sit amet, sollicitudin quis, volutpat ac, odio. Donec ligula urna, faucibus at, rutrum ac, dapibus sed, mi. Phasellus ultricies fringilla erat. Praesent sit amet felis at leo ultrices vulputate. Aliquam at est nec enim aliquet feugiat. Aliquam erat volutpat. Mauris leo. Suspendisse potenti. Phasellus molestie molestie sem. Morbi lobortis augue et eros. Aenean viverra. Donec mollis semper purus. Nulla vestibulum. Maecenas ultrices consectetur lectus. Pellentesque non nisi. Phasellus et arcu. In hac habitasse platea dictumst. Mauris lectus odio, commodo id, elementum et, vestibulum eu, sapien. Integer ut nisl ut odio eleifend porttitor. Maecenas placerat nunc vel ante. Vivamus et massa nec sem convallis auctor. Aenean pulvinar erat in urna. Maecenas nulla. Nunc eros. Mauris congue, turpis vel rutrum ullamcorper, mauris lacus eleifend elit, sed lobortis sem orci quis purus. Sed id augue non erat pretium tristiq

Nullam Justa

Nullam justo nibh, gravida gravida, faucibus at, laoreet non, urna. Integer pellentesque, odio id consectetur
Quisque sed eros. Donec sit amet arcu vitae risus pretium mattis. Morbi id purus. Cras euismod, magna sed varius vulputate, lectus enim porttitor lacus, ut consequat arcu velit in eros. Duis posuere hendrerit nisi. Sed molestie dolor eleifend sem. Nullam urna augue, facilisis vel, euismod eget, ultrices in, enim. Phasellus tristique, odio vitae aliquam scelerisque, erat diam lobortis nisi, vitae pulvinar augue risus in dolor. Donec fringilla ullamcorper pede. Quisque consequat, dui ac convallis aliquam, nunc tortor feugiat dolor, fermentum placerat sem ligula nec ligula. Vivamus a felis. Sed ac neque in orci elementum mollis. Pellentesque urna. Curabitur rhoncus, massa quis pulvinar imperdiet, metus tellus viverra urna, non facilisis purus dolor ac turpis. Phasellus placerat volutpat nunc. Duis nec tortor non magna interdum commodo.

Neliuons

Nunc interdum arcu at lectus. In et ipsum et nibh fringilla tempus. Maecenas iaculis sodales dolor. Donec eu velit. Aliquam eget justo a justo iaculis rutrum. Duis ante tortor, rhoncus sed, tincidunt vestibulum, mollis sit amet, felis. Aliquam posuere scelerisque purus. Nam nibh velit, aliquam eget, tincidunt id, accumsan sit amet, purus. Nam in diam id magna dictum interdum. Suspendisse leo. Aenean vel sapien nec orci commodo elementum. Praesent adipiscing, mi quis rhoncus accumsan, tortor pede egestas leo, non sagittis quam lorem et ipsum. Donec accumsan mattis ipsum. Ut at odio quis tortor accumsan faucibus. Quisque orci. Donec pretium, lectus et vestibulum semper, mi massa lobortis lectus, quis vulputate lacus pede in nibh. Nam nibh lorem, malesuada id, euismod suscipit, mollis quis, purus.

Calma, vai passar...

(...)  Dor é assim mesmo, arde, depois passa. Que bom. Aliás, a vida é assim: arde, depois passa. Que pena. A gente acha que não vai agüentar, mas agüenta: as dores da vida. Pense assim: agora tá insuportável, agora você queria abrir o zíper, sair do corpo, encarnar numa samambaia, virar um paralelepípedo ou qualquer coisa inanimada, anestesiada, silenciosa. Mas agora já passou. Agora já é dez segundos depois da frase passada. Sua dor já é dez segundos menor do que duas linhas atrás. Você acha que não, porque esperar a dor passar é como olhar um transatlântico no horizonte estando na praia. Ele parece parado, mas aí você desvia o olho, toma um picolé, lê uma revista, dá um pulo no mar e quando vai ver o barco já tá lá longe. A sua dor agora, essa fogueira na sua barriga, essa sensação de que pegaram sua traquéia e seu estômago e torceram como uma toalha molhada, isso tudo - é difícil de acreditar, eu sei - vai virar só uma memória, um pequeno ponto negro diluído num imenso mar de memórias. Levante-se daí, vá tomar um picolé, ler uma revista, dar um pulo no mar. Quando você for ver, passou.(...)